Vlekje #10
Na het schrijven van deze paragraaf
kwam ik in de gelegenheid de DNA-gegevens te analyseren naar de
hoeveelheden per spoor. Daaruit komen de meest overtuigende argumenten,
dat het DNA van Louwes in vlek #10 uit speeksel afkomstig is. Eén van de
links hieronder verwijst daarnaar.
|
|
|
|
Het beruchte vlekje #10. Deze
vlek was nog niet opgevallen voor 2003... Voorts was het
niet één vlekje, maar een hele serie. Consistent met een
overdrukje uit een andere -veel grotere- vlek.
|
En.. er waren nog veel meer
van dat soort vlekken in de buurt. Waarom werd #10
uitverkoren?
|
Mijn hypothese 1:
Het vlekje is bloed van het slo. Net zoals andere
vlekjes (dit is aantoonbaar voor die andere vlekjes) is dit vlekje later
op die plek gekomen door het doordrukken vanuit de (vijf) grotere vlekken,
ontstaan door de messteken.
De vlekjes hebben allen een afwijkende vorm, hoekig, omdat het bloed
tijdens het doordrukken al redelijk gestold (plakkerig) was. Vooral op de
kraag zitten ontzettend veel van dit soort vlekjes.
Omdat de oorspronkelijke bloedvlek reeds lang in contact heeft
gestaan met het katoen en rayon van de blouse is er een scheidingsproces
opgetreden; cellulose en cellulose producten hebben een specifieke
eigenschap om witte bloedlichaampjes te binden:
| "Therefore, these membranes were found to be useful in
developing a quantitative white blood cell measuring device.
Other retainer materials that possess positively charged
surfaces, such as certain grades of cellulose paper,
have been found to exhibit the same behavior with respect to white
blood cells, and these materials can successfully be used
as retainers in the method of the present invention." |
|
http://www.freepatentsonline.com/EP1525456.html
|
| "In this arrangement, the filtration device 40 includes a
housing 42 containing a conventional filtration medium 44 suited
for the removal of white blood cells and platelets from
red blood cells. The filtration medium 44 can include cotton
wool, cellulose acetate or another synthetic fiber like
polyester." |
|
http://www.freepatentsonline.com/5180504.html
|
| "The current protocol used by law enforcement agencies for
recovery of cellular material from a cotton matrix involves
significant
sample handling. Furthermore, it is a time-consuming process,
often requiring overnight incubation of a swab sample in buffer
that aids in optimal DNA recovery" |
|
PROCEEDINGS of the American Academy of
Forensic Sciences February 2006 Volume XII pag. 41
|
"The leukocyte filtration
technique was substantially improved in 1972 by Diepenhorst, who
developed a protoype leukocyte filter consisting of a column
filled with tightly packed cotton
wool. Using this filter, more than 95% of all
leukocytes in whole blood could be removed, whereas red blood
cell loss was less than 10%."
|
http://doc.utwente.nl/9849/1/Bruil95mechanisms.pdf
|
De witte bloedlichaampjes (dus alle cellen met DNA)
zitten na enige tijd vast aan de blouse, terwijl de bloedvlek toch nog
plakkerig is. Het vochtige gedeelte bevat dan naar verhouding een overmaat
aan rode bloedlichaampjes; wel rood, vol hemoglobine maar arm aan DNA.
Daarom zijn er veel bloedvlekjes gevonden zonder of met heel weinig
profiel er in (9 respectievelijk 10). Deze theorie wordt nog eens
versterkt door de observatie, dat twee van deze bloedvlekken op knopen
zaten. Vastgesteld is, dat reeds op het PD onderzoekers aan de knopen
hebben gezeten:
|
|
|
Foto's respectievelijk gemaakt
op 25 september 1999 (2x) en 2 december 2003.
Middelste foto -ook genomen op het 25 september 1999-
toont, dat de knoop niet meer in het knoopsgat steekt
(zwarte pijl).
|
Maar hoe komen die vlekjes daar? Ze zijn niet uitgelopen,
dus niet met een andere vloeistof doorgedrukt. Ze zijn simpelweg
doorgedrukt, toen de blouse voor het eerst werd dubbelgevouwen en de
vlekken nog plakkerig bleken. Test: alle grote primaire vlekken moeten dan
nieuwe vlekken veroorzaakt hebben via een logisch patroon.
 |
 |
 |
|
De blouse met markeringen van
nieuwe vlekken (violet) en de bronnen (groen).
|
Reconstructie ontstaan van de
later gevormde vlekken.
|
Voorts:
De overdrukjes kwamen overal terecht, dus op lege
plaatsen, waar dus geen profiel kon worden aangetoond, maar ook in de
kraag, waar zich massief veel DNA van EL bevond. De kans op het
samenvallen van bloed van het slo met DNA van EL is daar groter dan dat
dat niet zou zijn gebeurd. Zie de verspreiding van het DNA van EL in de
paragraaf >DNA
>puzzelen.
|
|
 |
|
Vlekje #10 en soortgelijke
vlekjes. Van deze vlekjes is voor een deel met zekerheid
vastgesteld, dat zij na het aantreffen slo zijn gevormd.
Merk op, dat vlekje #10 niet bestaat uit een enkel vlekje,
maar uit een diagonaal lijntje van vlekjes.
|
Zo zien de afdrukjes van bijna
droge verf op een schildersjas er uit.
|
Nog sterker:
|
|
|
Doordat de bloedvlek minder
dan 10% uitmaakt van het uitgeknipte monster, is het via
speeksel verspreidde DNA van EL a priori veel sterker
vertegenwoordigd, dan het via het bloed verspreidde DNA
van het slo. Hierbij komt nog eens om de hoek kijken, dat
slo en EL een aantal kenmerken met elkaar deelden.
|
Mijn hypothese 2:
|
Een
andere mogelijkheid is, dat het bloed afkomstig is uit het kapsel
van het slachtoffer. Inderdaad zien we op een sectiefoto
bloedresten in het haar. De kleur lijkt erop te wijzen dat het
verdund is. Dat pleit voor de stelling, dat het afkomstig is uit
het vocht, dat nawijsbaar is in de woning van het slachtoffer en
op haar vest. Hetzelfde substraat, dat de roze vlekken op de
blouse veroorzaakte en in 2003 per hypothese zonder nader
onderzoek tot make-up werd gepromoveerd.
Doordat het bloed aan haar haar gekleefd zit, verklaart dit ook de
vorm van spoor #10, want dat neemt de vorm aan van een gebogen
haar, als je de minuscule vlekjes ernaast meetelt. De verdunning
verklaart de lichte tint van spoor 10 en de zeer geringe
hoeveelheid DNA van het slachtoffer in spoor 10.
Een gedeeltelijk andere mogelijkheid is, dat de wond op het
achterhoofd bloedde en dat dit bloed werd vermengd met het vocht
dat op de plaats delict aanwezig is (sleepsporen) en zo in het
haar achterbleef en spoor #10 veroorzaakte. |
Het electroferogram als bevestiging:
Maar er is meer, want er zijn zelfs kenmerken gevonden,
die alleen maar verklaard kunnen worden, indien de bloedvlek van het
slachtoffer is:
|
|
|
Reconstructie van het
DNA-profiel, verkregen uit vlek#10. In dit profiel komen
vier kenmerken voor, die EL deelt met vijf kenmerken van
het slo (groene pijlen). Er zijn echter ook piekjes, die
niet in het profiel van EL thuis horen. Vier daarvan passen
precies in het
profiel van het slo. Drie daarvan (oranje)
kregen het kenmerk "am". Het vierde piekje in FGA kreeg
geen bijzondere honorering.
|
Meer daarover in paragraaf
6.2.1 en vooral in paragraaf
6.2.5. In paragraaf 6.2.2 is
uiteengezet, dat de omstandigheid, dat spoor #10 via een andere methode
werd geanalyseerd dan de overige sporen ook kan hebben bijgedragen aan de
onjuiste toeschrijving.
De combinatie van de verschillende effecten is
ruimschoots afdoende om de onjuiste toewijzing te verklaren.