Scenario 3
Scenario 3 verwijst naar de zoveelste
loophole in het 2G-protocol.
Als een abonnee zijn telefoon (MS) uitschakelt, zitten in die telefoon nog gegevens van de afgelopen tijd. Eén van die gegevens bestaat uit de zogenaamde nabuurlijst, eerder genoemd. Zo'n nabuurlijst is opgebouwd uit frequenties van bakensignalen, die de MS moet scannen zodra de MS weer wordt aangezet.
Indien de MS niet verplaatst is in tussentijd, is de MS meteen weer gebruiksklaar. Is de MS wél verplaatst intussen, dan gaat de MS ook dezelfde frequenties scannen, maar daar komt dan veel minder van terecht. Maar hopeloos hoeft dat niet te zijn. Een enkele frequentie wordt misschien wel herkend en gescand. Dan kan die frequentie tijdelijk worden gebruikt en worden vervolgens automatisch betere frequenties gescand.
Louwes zette zijn telefoon herhaaldelijk uit, als hij uit de auto stapte voor een visite e.d.
Zo kan het gebeurd zijn, dat Louwes zijn mobiele telefoon op de A28 aanschakelde en meteen de belknop activeerde. En dat de MS de frequentie van kanaal 3 scande, omdat kanaal 3 al in zijn geheugen stond. De frequenties van een telecomaanbieder worden namelijk van regio naar regio steeds opnieuw gebruikt, zie ook het hergebruik van kanaal 3 in de regio Veluwe. Dus er is een zekere kans, dat een bepaalde frequentie gewoon in het geheugen zat en werd hergebruikt, ook al bevond de MS zich nu in een andere regio. De MS herkende gewoon de gescande frequentie als de frequentie van een in aanmerking komende zendmast en gaf deze op aan het netwerk. En als dat zo uitkwam, sprong het netwerk daarop en gebruikte deze frequentie voor een gesprek. Of die zendmast dichtbij stond, dat speelde even helemaal geen rol, zolang de ontvangst maar goed genoeg was, tenminste voor 16 s althans...
Als een abonnee zijn telefoon (MS) uitschakelt, zitten in die telefoon nog gegevens van de afgelopen tijd. Eén van die gegevens bestaat uit de zogenaamde nabuurlijst, eerder genoemd. Zo'n nabuurlijst is opgebouwd uit frequenties van bakensignalen, die de MS moet scannen zodra de MS weer wordt aangezet.
Indien de MS niet verplaatst is in tussentijd, is de MS meteen weer gebruiksklaar. Is de MS wél verplaatst intussen, dan gaat de MS ook dezelfde frequenties scannen, maar daar komt dan veel minder van terecht. Maar hopeloos hoeft dat niet te zijn. Een enkele frequentie wordt misschien wel herkend en gescand. Dan kan die frequentie tijdelijk worden gebruikt en worden vervolgens automatisch betere frequenties gescand.
Louwes zette zijn telefoon herhaaldelijk uit, als hij uit de auto stapte voor een visite e.d.
Zo kan het gebeurd zijn, dat Louwes zijn mobiele telefoon op de A28 aanschakelde en meteen de belknop activeerde. En dat de MS de frequentie van kanaal 3 scande, omdat kanaal 3 al in zijn geheugen stond. De frequenties van een telecomaanbieder worden namelijk van regio naar regio steeds opnieuw gebruikt, zie ook het hergebruik van kanaal 3 in de regio Veluwe. Dus er is een zekere kans, dat een bepaalde frequentie gewoon in het geheugen zat en werd hergebruikt, ook al bevond de MS zich nu in een andere regio. De MS herkende gewoon de gescande frequentie als de frequentie van een in aanmerking komende zendmast en gaf deze op aan het netwerk. En als dat zo uitkwam, sprong het netwerk daarop en gebruikte deze frequentie voor een gesprek. Of die zendmast dichtbij stond, dat speelde even helemaal geen rol, zolang de ontvangst maar goed genoeg was, tenminste voor 16 s althans...
 |
| Van drie zendmasten weten we, dat
hun zenders een frequentie hergebruikten. Daarmee kunnen we
extrapoleren, hoe dit in het algemeen was gepland. Volgens die extrapolatie zond ook de zendmast bij het Jaarbeursgebouw in Utrecht uit op dat zelfde kanaal, net als zender 14501. |
“Dag mevrouw Wittenberg, met Louwes, ik
zou u nog terugbellen over ..”