Stippen tellen

Door stippen te tellen is met een hoge mate van waarschijnlijk vast te stellen, dat meerdere bloedvlekken zijn ontstaan nadat de technische recherche de blouse had 'veiliggesteld'.

Blouse tijdens onderzoek op het NFI in 2006. Doel van de hieronder volgende demonstraties is vast te stellen, dat de miniscule vlekken die zichtbaar zijn in de sectoren 1 en 2 bij het NFI in 2006 er op de plaats delict in 1999 nog niet waren. Dit doel kan bereikt worden met het tellen van stippen, zoals in eerste instantie al werd gedemonstreerd door Dr. ing. Z.J.M.H Geradts op het NFI in 2006.

Van de blouse op de plaats delict zijn drie bruikbare afbeeldingen aanwezig in het dossier:

Van de blouse op de plaats delict zijn drie bruikbare afbeeldingen aanwezig in het dossier.

Weliswaar is de blouse sterk geplooid, maar door de drie sterk verschillende invalshoeken lijkt de gehele rechterzijde van de blouse binnen het blikveld te liggen. Voorts lijken de stippels op de blouse aftelbaar. Van die mogelijkheid gaan we gebruik maken om de methode die Geradts gebruikte verder uit te werken.

Eerst even de vlekken van een kenmerk voorzien:

	Links: van spoor #29 stelde Gerardts destijds vast, dat het op de pd niet op de blouse aanwezig was. Van de overige vlekjes was hij niet zeker. Onder: voorts stelde hij vast, dat spoor #29 ook voorafgaand aan de sectie al op de blouse zat. Dat geldt blijkens deze foto ook voor spoor #24. De andere twee zijn minder duidelijk.

Nu eerst de truc van Geradts, alleen wel een stipje doorgezet, zodat ook spoor #28 in het vizier komt:

Links plaats delict 25 september 1999. Rechts bij het NFI in 2006. We weten dat die sporen er al op 26 september in de middag zaten. We beginnen met een stip die ligt ingeklemd tussen de 'taartschep' en de naad die vertikaal loopt. Vervolgens maken we een sprongetje over de naad, waarbij de stippenstructuur iets omhoog opschuift. Daarna loopt de stippenrij vrijwel horizontaal, hier is verder geen ontsnappen meer aan. Een afwijking valt onmiddellijk op, want dan moet je altijd een hoek van 60 of 120 graden om.

Het is duidelijk, dat spoor #27 een onzekere factor vormt, omdat op de plaats delict wat vouwen rondom zichtbaar zijn. Maar er zijn meer foto's.

Om bij spoor #27 te komen beginnen we weer in 2006 bij de afdruk van de 'taartschep', nu de stip op het uiterste puntje. Vandaar af springen we meteen naar de stiknaad, daarbij schuiven we iets omlaag en vinden daar weer een horizontale stippenrij. Van de plaats delict gebruiken we een andere foto, waar de gebruikte corridor ononderbroken op staat.

Om spoor #24 te duiden vergelijken we de foto van de sectie met een foto van de plaats delict. Een van de foto's plaats delict komt qua oriëntatie goed overeen.

Om bij spoor 24 te komen zijn eerst de naden aan de broekband aangeduid. Vervolgens is nog verder op beide afbeeldingen ingezoomd. We zien duidellijk, dat spoor #24 geland is op een plek die op de plaats delict nog 'schoon' was. Ook zien we dat de blouse uit de broekband los is geweest en daardoor extra vouwen zijn ontstaan.

Om bij spoor 24 te komen langs deze route is een bocht van 120 graden ingelast. Praktisch gesproken komt deze route hetzelfde uit.

De posities waarop spoor #24 uitkomt nog eens vergeleken. Gezien de onzekerheid van de positie van de broekband komen de uitkomsten verrassend goed met elkaar overeen. Enige markante stippen zijn gemarkeerd.